کد مطلب:150350 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:282

حکومت فاسد یزید
بعضـی از مفـاسـد حكـومت یزیـد عبارت است از:

1 ـ سگبازی و میمون بازی

علاقه وافـر او به شكار و تفـریح، مانع رسیـدگـی به امـور مملكت مـی شـد و علاقه به حیـوانات، كارهای او را به صـورت مسخـره ای در آورده بود. یك عده بوزینه داشت. یكی ابـوقیـس كنیه داشت. او را در مجلس شراب خویـش حاضر می كرد و لباس ابریشـم و حریر می پوشاند و به مسابقه می فرستاد.

2 ـ ارتباط نامشروع با محارم

عبدالله بـن حنظله با عده ای به نمایندگـی از سـوی اهل مدینه به شـام آمـد تـا اوضـاع حكـومت را از نزدیك ببیننـد. عبـدالله در بازگشت، گفت: «والله ماخـرجنا علـی یزیـد حتـی خفنا ان نـرمـی بـالحجاره مـن السماء ان رجلا ینكح الامهات و البنات و الاخـوات و یشرب الخمر و یدع الصلوه والله لـولـم یكـن معی احـد لابلیت لله فیه بلاء حسنا»

3 ـ شرابخواری

یزیـد دائم الخمر بـود. به قـولـی، حتـی مردنـش در اثر افراط در نوشیدن شراب و از بیـن رفتـن كبد تحقق یافت. (در سـن 37 سالگی) او می گـوید: «دع المساجد للعباد تبشرها) وقف دكه الخمار تزئینا

4 ـ گرایش به مسیحیت تحریف شده

می گـویند مادر یزید در اصل، مسیحـی بـود. بدیـن سبب، به مسیحیت گرایـش داشت. به نظر گروهی از مورخان، از جمله «لامنـس»، بعضی از استادان یزید از مسیحیان شام بـودند. یزید تربیت پسرش را به یك مسیحـی سپـرد. او دربـاره شـراب مـی گـویـد:

فان حرمت یـوما علی دین محمد فخذها علـی دیـن المسیح بـن مریـم

5 ـ عیش و طرب پیوسته

یك سال معاویه او را بـرای جنگ فـرستاد، شخصیت وی را بالا بـرد. سفیـان بـن عوف را نیز بـا وی همـراه ساخت.

یزید زن مـورد علاقه اش «ام كلثـوم» را همراه برد. در محلـی به نام «غذقذونه» سـربـازان به تب و آبله مبتلا شـدنـد. یزیـد در منزلی با معشوقه اش سرگرم بـود كه خبر بیماری سربازان را دریافت كرد. در این هنگام اشعاری خواند كه معنایش چنین است: مـن با ام كلثـوم خـوشـم و به مـن چه ربطـی دارد كه سـربازان از آبله رنج می برند.

6 ـ كفر

هنگام ورود اسرا به مجلـس یزید، او فكر می كرد دیگر رقیب ندارد، با شعر معروف «لعبت هاشـم بالملك...» كفر خود را آشكار ساخت. سه جنایت بزرگ در سه سال حكومت

در سـال اول حكـومت ننگیـن خـویـش، امـام حسیـن(ع) را به شهادت رساند.

در سال دوم دستـور داد مـدینه را به خاك و خـون بكشند و سه روز تمام جز خانه امام سجاد(ع) آنچه را در مـدینه بـود (مال، جان و نـامـوس مـردم) بـر سپـاهیـان خـود حلال كـرد.

در سال سـوم بـرای دستگیری «عبـدالله بـن زبیـر»، كه علیه او قیام كـرده و به مسجـدالحـرام پناهنـده شـده بـود، كعبه را بـا منجنیق به آتـش كشید. با روی كار آمـدن یزیـد، اصل اسلام در خطر قرار گرفت. مردم این خطر عظیـم را به خوبی درك نمی كردند. بدیـن سبب، باید یك مـوج ایجاد مـی شد تا برای همیشه اسلام را تضمیـن و وجدان خفته مردم را بیدار كند.